Claire Simon

Η Claire Simon συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην αναγνώριση και διάδοση του κινηματογράφου ντοκιμαντέρ στη Γαλλία με πολλές ταινίες που άφησαν ίχνη στο γαλλικό κινηματογραφικό τοπίο. Οι ταινίες της Claire Simon αντικατοπτρίζουν το ερώτημα που δεν σταματά ποτέ να θέτει: τι είναι μια ιστορία ? Τι είναι μια ιστορία στις μέρες μας ; Κάνει ήρωα όποιον κινηματογραφεί, είτε πρόκειται για παιδιά, είτε για ένα νεαρό ζευγάρι, είτε για νεαρούς εφήβους, είτε για πενηντάρες λεσβίες, είτε για συμβούλους οικογενειακού προγραμματισμού.

 

Γεννημένη στο Λονδίνο, η Claire Simon μεγάλωσε στη Γαλλία και ξεκίνησε τις σπουδές της στην εθνολογία, ενώ παράλληλα μάθαινε αραβικά. Αυτοδίδακτη, έμαθε να μοντάρει και σκηνοθέτησε τις πρώτες της ταινίες μικρού μήκους τη δεκαετία του 1970, πριν ενταχθεί στα Ateliers Varan, όπου εξοικειώθηκε με το ρεαλιστικό στυλ του άμεσου κινηματογράφου.

 

Μετά από αρκετές ταινίες μικρού μήκους (Η αστυνομία («La Police»), Σκηνές σπιτιού («Scènes de ménage») και ντοκιμαντέρ («Playtime» («Récréations»), At all Costs («Coûte que coûte»)), το 1997 έκανε την πρώτη της ταινία μυθοπλασίας μεγάλου μήκους, Ένα ξένο σώμα («Sinon, Oui»).

 

Κατά τη διάρκεια της παραγωγικής της καριέρας, η σκηνοθέτης έχει συνδυάσει αληθινές και μυθοπλαστικές ιστορίες, όπως φαίνεται στις ταινίες της It Burns («Ça brûle») (2005) ή Playtime (1992), ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά την κοινωνική ζωή των παιδιών σε μια παιδική χαρά νηπιαγωγείου.

 

Το 2008, η ταινία της Τα γραφεία του Θεού («Les Bureaux de Dieu») (2008), ένα έργο ρεαλιστικής μυθοπλασίας, λαμβάνει το βραβείο SACD στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών.

​

Το 2016, η Claire Simon κερδίζει το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας με την ταινία Η αποφοίτηση («Le concours»).

 

Το 2018, το Young Solitude («Premières solitudes»), ένα πορτρέτο για τους σημερινούς εφήβους που καταρρίπτει τα κλισέ, παρουσιάζεται στο Φόρουμ της Berlinale.

 

Το 2019, μετά από τρία χρόνια γυρισμάτων, ο σκηνοθέτης ολοκληρώνει την ταινία Το χωριό («Le Village»). Αυτή η σειρά ντοκιμαντέρ που αποτελείται από 18 επεισόδια διάρκειας 30 λεπτών παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Series Mania στη Λιλ τον Μάρτιο του 2019.

 

Το 2022, επέστρεψε στη μυθοπλασία με την ταινία Θέλω να μιλήσω για τον Duras («Vous ne désirez que moi») με πρωταγωνιστές την Emmanuelle Devos και τον Swann Arlaud.

 

Το Σώμα μας (Notre Corps) έκανε πρεμιέρα στο Berlinale / Forum 2023 και τιμήθηκε με το Χρυσό Ελάφι του Δήμου Αθηναίων 2024 για την καλύτερη διεθνή ταινία μεγάλου μήκους του Διεθνούς Φεστιβάλ Ανεξάρτητου Κινηματογράφου - KINOATHENS. 

​

 

Claire Simon widely contributed to documentary cinema’s acknowledgment and spreading in France through many films that left a trail in the French cinematographic landscape. Claire Simon’s films reflect the question she never stops asking: what is a story ? What is a story nowadays ? She makes a hero out of anyone she’s filming, whether they are children, a young couple, young teenagers, fifty yeard old lesbian or family planning’s counselors.

 

Born in London, Claire Simon grew up in France and began her studies in ethnology while also learning in Arabic. Self-taught, she learned to edit and directed her first short films in the 1970s, before joining the Ateliers Varan, where she became familiar with the realist style of direct cinema.

 

After several short films (The Police (“La Police”), Domestic Stages (“Scènes de ménage”) and documentaries (Playtime (“Récréations”), At all Costs (“Coûte que coûte”)), in 1997 she produced her first fictional feature film, A Foreign Body (“Sinon, Oui”).

 

During her prolific career, the filmmaker has combined true and fictional stories, as illustrated in her films It Burns (“Ça brûle”) (2005), or Playtime (1992), a documentary that explores the social life of children on a kindergarten playground.

 

In 2008, her film God's Offices (“Les Bureaux de Dieu”) (2008), a work of realist fiction, receives the SACD prize at the Cannes Film Festival Directors' Fortnight.

 

In 2016, Claire Simon wins the Award for Best Documentary at the Venice International Film Festival with The Graduation (“Le concours”).

 

In 2018, Young Solitude (“Premières solitudes”), a portrait about today’s teenagers that shatters clichés is presented at the Berlinale Forum.

​

In 2019, after three years of filming, the filmmaker has completed The Village (“Le Village”). This documentaries series consisting of 18 30-minute episodes was presented at the Series Mania International Festival in Lille in March 2019.

 

In 2022, she came back to fiction with I want to talk about Duras (“Vous ne désirez que moi”) starring Emmanuelle Devos and Swann Arlaud.

​

Our Body (Notre Corps) premiered at Berlinale / Forum 2023 and was granted with the Golden Deer of the City of Athens 2024 for best International Feature Film of KINOATHENS International Independent Film Festival. 

​

Filmography / Φιλμογραφία

1989 Les Patients

1992 Récréations

1995 At All Costs (Coûte que coûte)

2000 800 km de différence/Romance

2002 Mimi

2013 Human Geography (Géographie humaine)

2016 The Woods Dreams Are Made Of (Le Bois dont les rêves sont faits)

2016 The Competition (Le Concours)

2018 Young Solitude (Premières solitudes)

2020 The Grocer's Son, the Mayor, the Village and the World (Le Fils de l'épicière, le maire, le village et le monde)

2023: Our Body (Notre Corps)