Ξέρω είναι αγένεια να συγκρίνεις δημιουργούς, όμως, στην περίπτωση της Μαρίας θα κάνω μία εξαίρεση. Όταν ήρθα αντιμέτωπη με την φιλμική της γλώσσα, μοιραία την συνέκρινα με αυτή της Αντρέα Αρνολντ, ήταν μόλις που είχα δει το «Cow» της Άντρεα στη Βιεννάλε και οι συνδέσεις εικόνων και μοντάζ ξεκίνησαν με την δουλειά της Μαρίας. Η Μαρία γεννήθηκε το 1982 στη βόρεια Ελλάδα. Αφού μελέτησε την ιστορία των Βαλκανίων, έφυγε για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι το 2006, όπου ως επί το πλείστον ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Στη Γαλλία, σπούδασε φιλμική θεωρία κι έκανε έρευνα για το διδακτορικό της σχετικά με το ζήτημα του ρυθμού στον κινηματογράφο. Παράλληλα, από το 2008, μυήθηκε στην πρακτική του κινηματογράφου χάρη σε άλλους κινηματογραφιστές-μέλη αυτοδιαχειριζόμενων εργαστηρίων φιλμ, όπως η L'Etna και το L'Abominable. Υπήρξε ενεργό μέλος των δυο συλλογικοτήτων για πάνω από δέκα χρόνια. Έκτοτε γύρισε διάφορες ταινίες, έχοντας σα βασικό υλικό το φιλμ των 16 χιλιοστών. Η Μαρία είναι μια γνήσια σινεάστ, μια χειρώνακτας καλλιτέχνης. Έρχεται Ελλάδα και χάνεται στην χώρα κάνοντας ταινίες μόνη της. Αυτή τη δουλειά αποφασίσαμε να αναδείξουμε στο χώρο του Bios Cinematheque στις 24/2 με την ίδια παρούσα να μιλήσει με το κοινό. Επίσης, της δώσαμε μία carte blanche για να επιμεληθεί ένα αφιέρωμα στις 3 Μαρτίου, για τα εργαστήρια L'Etna και L'Abominable. 

I know it is rude to make comparisons between artists, but in Maria’s case, I will make an exception. When I was confronted with her filmic language, I inevitably compared it to Andrea Arnold’s. I had just watched Andrea's "Cow" at the Viennale; as a result, I drew connections with Maria’s work, both in regard to image and editing. Maria was born in 1982 in Northern Greece. After studying the history of the Balkans, she moved to Paris in 2006 where she now lives and works. In France, she studied Film Theory and completed her doctoral research on the Rythm in Cinema. Since 2008, she has made many films, mainly in 16mm at various independent artists' workshops in France (such as L'Etna and L'Abominable), where she has been a member for more than ten years. Maria is a true cinematographer, an artisan and a self-managed artist. Whenever she comes to Greece, she gets lost in the country making films by herself. We decided to showcase this aspect of her work at Bios Cinematheque on February 24; Maria will also be there to discuss with the audience after the screenings. We also gave her carte blanche to curate a screening program dedicated to the work of L'Etna and L'Abominable, which will take place on March 3, 2022.

Προγραμματισμός Αφιερώματος

2008-2012 – ΠΡΕΛΟΥΔΙΑ: 02, 03, 06, 07, 10 (ΑΝΑΛΥΖΑ)

2008 -2012 – PRELUDE: 02, 03, 06, 10 (ANALYSA)

(Ελλάδα, Η.Π.Α.| Greece, USA, 14’)

Digital File, Ασπρόμαυρο / Black and White, με ήχο / sound

Σειρά σύντομων ταινιών φτιαγμένων με φωτογραφίες από το μετρό της Νέας Υόρκης. Μια κινηματογραφική απόπειρα κατανόησης της μετατροπής της στατικής εικόνας σε κινούμενη και του τρόπου λειτουργίας των πρώιμων μηχανισμών κινηματογραφικής προβολής. Το τελευταίο πρελούδιο (Αναλύζα) κλείνει τους πειραματισμούς αυτούς με ένα μονοπλάνο στο τέλος της γραμμής, στο Κόνεϋ Άιλαντ.

A series of short films made with photos from the New York subway. These films invite us understand the transformation of the static image into a moving one and how the early cameras worked. Prelude 10 or "Analysis" is the culmination of this series of visual experiments with static and moving images. It is also inspired by the musical piece “Analysis” of Lena Platonos. The prelude ends with a long take of a sequence of photos from the end of Stillwell Avenue in Coney Island, New York.

2014 – Επιστροφή στην Οδό Αιόλου | Return to Aeolus Street

(Ελλάδα, Γαλλία | Greece, France, 14’)

Digital File, Ασπρόμαυρο / Black and White, με ήχο / sound

Language / Γλώσσα: Ελληνικά / Greek

Subtitles / Υπότιτλοι: Αγγλικά / English

Θραύσματα – επεξεργασμένα, επιβραδυμένα, διπλοτυπωμένα και επαναλαμβανόμενα – ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ’50 και του ’60, συνοδευόμενα από το πιάνο του Μάνου Χατζιδάκι. Ένα found-footage φιλμ, ένα οπτικοακουστικό μωσαϊκό, ένα ταξίδι στο κέντρο της σύγχρονης Αθήνας.

(Βραβείο καλύτερης ευρωπαϊκής ταινίας μικρού μήκους στο φεστιβάλ του Oberhausen το 2014)

Fragments – reworked, slowed down, put in loops – of Greek popular movies of the 50s and 60s, accompanied by poetry and Manos Hadjidakis’ piano. A found-footage audiovisual collage journeys into modern Greece and central Athens.

2016 - Φαντάσματα πλανιούνται πάνω από την Ευρώπη | Spectres Are Haunting Europe

συν-σκηνοθεσία με τη Νίκη Γιάνναρη | co-direction with Niki Giannari

(Ελλάδα, Γαλλία | Greece, France, 99’)

Digital File, Έγχρωμο/ Ασπρόμαυρο | Color / Black and White, με ήχο / sound

Language / Γλώσσα: Ελληνικά / Greek

Subtitles / Υπότιτλοι: Αγγλικά / English

Η καθημερινότητα των μεταναστών στον αυτοσχέδιο καταυλισμό της Ειδομένης. Άνθρωποι που περιμένουν στις ουρές για φαγητό, τσάι, νερό, ιατρική περίθαλψη, άνθρωποι που περιμένουν να διαβούν τα σύνορα. Μία μέρα, η Ευρώπη κλείνει τα σύνορά της οριστικά. Οι “κάτοικοι” της Ειδομένης, με τη σειρά τους, καταλαμβάνουν τις γραμμές των εμπορικών τρένων που εξακολουθούν να διασχίζουν τα σύνορα.

(Βραβείο καλύτερου διεθνούς ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ της Jihlava 2016, Ειδική μνεία της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ του Τορίνο 2016, Βραβείο Dziga Vertov στο arthouse Φεστιβάλ του Σικάγο 2017)

The daily life of migrants in the camp of Idomeni, in Greece. People waiting in queues for food, tea and doctors; waiting to cross the border. One day, Europe closes the West Balkan Route for them once and for all. The «residents» of Idomeni decide, in their turn, to occupy the train tracks, blocking the trains that carry goods across the border.